Tomor Alizoti ka habitur opinionin publik me qëndrimet dhe lëvizjet e fundit në skenën politike, duke dëshmuar edhe njëherë se është një nga figurat më kontradiktore dhe pa bosht të qëndrueshëm në politikën shqiptare. Dikur kritik i ashpër i Ilir Metës dhe së majtës ekstreme, sot Alizoti është në terren në Elbasan, duke bërë fushatë për kandidaturën e Edmond Haxhinastos, përfaqësues i Partisë së Lirisë.
Nga Basha te Berisha, Tomor Alizoti është shfaqur si një politikan pa shtyllë kurrizore, që ndryshon qëndrimet në varësi të interesave personale. Në vend që të përqendrohet në promovimin e Partisë Demokratike dhe vlerave të saj, ai shfaqet krah kandidatëve të së majtës, duke kontribuar në mjegullimin e kufijve ideologjikë dhe në ngatërrimin e elektoratit të djathtë.
Alizoti pretendon se përfaqëson të përndjekurit politik, por veprimet e tij flasin ndryshe. Të mbështetësh një figurë si Edmond Haxhinasto, një ish-eksponent i qeverisjes së majtë, është një fyerje për trashëgiminë dhe vuajtjet e atyre që u përndoqën realisht nga regjimi komunist.
Edhe më paradoksale është deklarata e Alizotit disa ditë më parë, ku pohonte se bandat në Elbasan mbështesin 100% Partinë Socialiste. Sot, i njëjti Alizoti kërkon “përqindjen e tij” të mbështetjes, duke u rreshtuar përkrah rivalëve të PS-së në Elbasan – përfshirë edhe figura të lidhura me grupe të njohura kriminale si ato të Çapajve, që gjenden në listën e përbashkët të PD-së në këtë qytet.
Tomor Alizoti është shembulli më i qartë se si nuk duhet të jetë një politikan i së djathtës – pa parime, pa qëndrueshmëri, dhe mbi të gjitha pa ndershmëri morale përballë zgjedhësve. Sjellja e tij nuk ndihmon opozitën, përkundrazi, e zbeh atë dhe e bën qesharake në sytë e publikut.
